«Ποιοι είναι αυτοί;», ρωτάω κάποιον πλάι μου.
«Ποιοι;», λέει. «Αυτοί που πίνουν στο μπουφέ.»
«Δεν τους ξέρετε; Εκ των πρώτων της κοινωνίας... Μέτοχοι και διευθυντές, σύμβουλοι, πρόεδροι φιλανθρωπικών ιδρυμάτων.»
«Θα είναι πολύ συνεπείς.», λέω. «Θα ναι "κύριοι". Συμβόλαιο θα είναι λόγος της τιμής τους.»
«Βέβαια...», μου λέει. «Και πλούτισαν χάρις σ' όλα αυτά τα προσόντα τους. Η πατρίδα είναι αυτοί.»
(Κι οι πατριώτες εμείς), συλλογίστηκα.
~ γ. σκαρίμπας: "το βατερλώ δύο γελοίων"