Άκουσα χτες τον πρωθυπουργό να αναφέρεται (για άλλη μια φορά) στο περιβόητο πολιτικό κόστος. Να το δούμε λίγο πρακτικά;

Έστω πως η δημοκρατία μας λειτουργεί. Αυτό σημαίνει πως αφού ψηφίστηκε το μεσοπρόθεσμο, η πλειοψηφία των πολιτών είναι σύμφωνη με αυτή την απόφαση. Άρα δεν υπάρχει πολιτικό κόστος. Οι πολίτες της χώρας θα ψηφίσουν και στις επόμενες εκλογές αυτή την κυβέρνηση για την υπεύθυνη στάση της, την επιμονή της να σώσει την ελλάδα, μπλα μπλα μπλα...

Πολιτικό κόστος υπάρχει μόνο όταν έχεις απέναντι σου την κοινωνία, και η επίκληση του πολιτικού κόστους είναι ομολογία πως νομοθετείς σε αντίθεση με τη βούληση των πολιτών. Οι αιτιάσεις λοιπόν περί πολιτικού κόστους συνοψίζονται στη ρήση: "Δεν έχουμε την πλειοψηφία της κοινωνίας μαζί μας, αλλά ξέρουμε ποιο είναι το σωστό για τη χώρα και θα το πράξουμε". Αυτό δεν διαφέρει και πολύ απ' την έννοια της πρωτοπορίας όπως την όρισαν οι μπολσεβίκοι και οδήγησε στην Σταλινική Σοβιετική Ένωση.

Όλα αυτά είναι ακόμα μια απόδειξη πως οι εκλογές δεν είναι αρκετές για να χρίσουν ένα πολιτικό σύστημα ως δημοκρατικό. Για να τελειώνουμε:

"Δημοκρατία δεν σημαίνει πως η πλειοψηφία έχει το δίκιο. Σημαίνει πως έχει το δικαίωμα να κυβερνάει." ~ U. Eco

ΥΓ. Όλοι (μα όλοι) οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ είναι υπέρ του μεσοπρόθεσμου; Αναρωτιέμαι, αν υπάρχει έστω ένα 20% που είναι αντίθετο, δεν θα έπρεπε και ένα αντίστοιχο ποσοστό βουλευτών του ΠΑΣΟΚ να το καταψηφίσει; Αυτό δεν σημαίνει αντιπροσωπευτική δημοκρατία; Just saying...